天(tian)命之谓(wei)性(xing),率(lv)性之谓道(dao),修道之谓教。道(dao)也者,不可须臾离也,可(ke)离(li)非道也(ye)。是故君子戒慎乎其(qi)所不(bu)睹,恐(kong)惧乎(hu)其所(suo)不闻。莫见乎隐,莫显乎微,故君子慎其独(du)也。喜怒(nu)哀乐之(zhi)未发,谓之(zhi)中;发而(er)皆中(zhong)节,谓之和。中也者,天(tian)下之大(da)本也(ye);和也者,天下之达道也。致中和。天地(di)位(wei)焉(yan),万(wan)物育焉(yan)。
Copyright © 2008-2018