乐于扫(sao)地。斋中(zhong)扫(sao)地(di),不(bu)可委之童(tong)仆,必须(xu)亲为。当(dang)『摸』箕执帚之时(shi),即(ji)思此地(di)非(fei)他,乃(nai)我之方寸地也;此(ci)尘(chen)埃非他,乃我沉(chen)昏俗垢也(ye)。一举(ju)手之劳(lao),尘去(qu)垢除,顿(dun)还我本来清净面(mian)目矣。迨扫完(wan)静坐,自(zi)觉心地与斋地俱皆清爽,何乐如(ru)之。
Copyright © 2008-2018