所谓(wei)平天(tian)下在治其国者,上(shang)老(lao)老而民兴孝(xiao),上长长(zhang)而民兴悌(ti),上恤(xu)孤而民(min)不倍,是以(yi)君(jun1)子有褰矩之道(dao)也。所恶于上,毋以(yi)使下;所(suo)恶于下,毋(wu)以事上(shang);所恶于前,毋以先(xian)后;所恶于后,毋以从前;所恶于(yu)右(you),毋以交于左;所(suo)恶于左,毋以交于(yu)右。此之谓褰矩之道。《诗》云:"乐(le)只君子(zi),民之(zhi)父母(mu)。"民之(zhi)所好(hao)好之,民之所(suo)恶恶之,此之(zhi)谓民之父母。《诗(shi)》云(yun):"节(jie)彼南山,维石岩(yan)岩。赫赫师尹,民(min)具尔瞻。"有(you)国(guo)者(zhe)不可以(yi)不慎,辟则为无下矣。《诗(shi)》云:"殷(yin)之未丧(sang)师,克配上(shang)帝。仪监于殷,峻(jun4)命不(bu)易。"道得(de)众则(ze)得(de)国,失众(zhong)则(ze)失国。
Copyright © 2008-2018